Autisme: Het vergeten kind


Mijn twee fantastische zoons, het plezier spat er vanaf bij deze foto. 
Rechts staat R., hij is drie jaar en gaat met veel plezier naar de peuterspeelzaal. Omdat zijn moeder een ernstige depressie heeft én hij een broer met beperkingen heeft, heeft hij een indicatie en mag hij vier dagen per week "spelen bij de kindjes", zoals hij het zelf noemt. Hij kan niet wachten totdat hij vier jaar is en naar de Parkschool mag. Elke dag vraagt hij wanneer hij 4 wordt, hij is echt toe aan school.
Links staat L., hij is zeven jaar en gaat niet naar school maar naar het kinderdagcentrum. Dat is een behandel- en begeleidingscentrum voor kinderen die om uiteenlopende redenen niet naar school kunnen. Gek hè eigenlijk, elk kind heeft recht op onderwijs, maar voor mijn kind geldt dat niet, hij heeft een vrijstelling van onderwijs tot zijn 18e verjaardag. We moesten dit aanvragen, omdat er geen school is die onderwijs kan bieden wat passend is voor mijn zoon.

Snap je dat nou? Passend onderwijs, maar dat houdt nog steeds in dat het kind zich aan moet passen aan de school en het systeem, in plaats van dat het systeem zich aanpast aan het kind. Dat is wat je zou verwachten bij de term "passend onderwijs", ze zijn vergeten mijn kind hierin mee te nemen.

Ik denk dat het zeker al twee jaar geleden is dat het is voorgevallen, maar ik zal nooit meer vergeten dat een kind over mijn zoon zei dat hij "ziek in zijn hoofd is". Een kind van 5 verzint dit niet zelf natuurlijk, maar het geeft wel aan wat je krijgt als je kinderen als mijn zoon maar weg blijft stoppen in aparte centra, in plaats van inclusief onderwijs te bieden.

Onderwijs moet voor elk kind toegankelijk zijn, ik vind het belachelijk dat er verschrikkelijk veel geld omgaat in het vervoer naar het speciaal onderwijs en de kinderdagcentra. Een kind uit Coevorden dat doof is, moet onderwijs volgen in Haren. Dat betekent elke dag twee uur lang in de bus, 140 km reizen. Wie heeft er bedacht dat dove kinderen alleen kunnen leren tussen en van andere dove kinderen?
En wat dacht je van een meisje van 10 met een mentale en sociaal-emotionele achterstand die naar het speciaal basisonderwijs in Slagharen gaat en ineens geen busvervoer meer vergoed krijgt? Ze moet maar met het openbaar vervoer, ze krijgt één dat per week een begeleider mee om te oefenen. In wat voor een maatschappij leven we dat we de kwetsbare kinderen zó buitensluiten? Aan hun lot overlaten? Dat ze zo duidelijk niet meetellen?

We kunnen zoveel leren van elkaar. Mijn zoon kan jou ook veel dingen leren, bijvoorbeeld hoe je volledig kunt opgaan in iets (mindfulness, hij zou het uitgevonden kunnen hebben), wat doorzettingsvermogen is, hoe belangrijk het is om duidelijk te zijn in je communicatie en hoe mooi de eenvoudigste mijlpalen kunnen zijn.
Kinderen van het kinderdagcentrum, ook degene die non-verbaal zijn en een zeer laag niveau hebben hebben baat bij het omringd zijn door andere kinderen. De bedrijvigheid, de aanspraak, ook dat is heel belangrijk en bloeit iedereen van op.
En we moeten toch echt streven naar een maatschappij waar iedereen er mag zijn, iederéén, zonder uitzonderingen.

De hele week heb ik het nummer van Paul van Vliet - meisjes van dertien in mijn hoofd.

Meisjes van dertien – er net tussenin
Te groot voor de poppen – te groot voor de merels
Te klein voor de liefde – te klein voor de kerels
Voor L. is het net zo, hij valt er net tussenin. Te goed voor de WLZ, te slecht voor het onderwijs (hoe kom je erop hè? Associëren ben ik heel erg goed in, haha. Welkom in mijn hoofd).

Waarom schaffen we het vervoer niet af en gebruiken we dat geld voor het opstarten van een speciaal onderwijsschool in Coevorden? Er gaan echt enorme bedragen om in het vervoer, laten we zeggen dat het in de gemeente Coevorden alleen al €800.000,- per jaar is (een hypothetisch bedrag). Daar van kun je veel goede leerkrachten inhuren! In de brede school staat een lokaal vrij weet ik, we kunnen morgen al starten!

Of we gaan nog een stap verder en schaffen alle kinderdagcentra af. Laten we de scholen zo inrichten dat het toegankelijk is voor alle kinderen, zónder uitzonderingen.
Zullen we dan ook meteen maar de verschillende types onderwijs afschaffen? Dus geen rooms-katholiek, protestants-christelijk, islamitisch, joods, hindoeïstisch onderwijs maar een openbare school waar eventueel godsdienstlessen verzorgd worden. Dát zal ook een enorme besparing opleveren en een veel gezondere maatschappij denk ik.

Wanneer je elke dag omgaat met kinderen met een beperking word je er veel toleranter voor. Dan is het normaal en zijn ze niet meer de uitzondering die zo vaak vergeten wordt.

Reacties