Om rust te krijgen in mijn hoofd helpt het dat het rustig is om mij heen.
Ik ben al wekenlang bezig om alles wat overbodig is uit te zoeken en weg te doen. Het begon met een stuk vloerbedekking dat we kregen, dat zou erg handig zijn voor de zoldervloer, warmer dan de houten vloer en ook meteen een stuk netter.
Dat betekende wel dat ze hele zolder leeg moest. Alles heb ik in mijn handen had, ook de dozen die al een aantal keren meeverhuisd waren en al jaren onaangeroerd daar stonden. Wat moet je met oude agenda's, knuffels, interieuraccessoires uit je tienerkamer?
Ik heb heel rigoureus alles weggedaan. Je zou kunnen proberen het te verkopen, maar door winkels als de Action is het animo voor tweedehands spullen veel minder, ook niet zo gek als je het voor eens schijntje ook nieuw kunt kopen. En ook wel een beetje gek, dat voor spullen die jij niet meer wilt een ander wel wil laten betalen. Voor jou heeft het geen waarde meer, daarom doe je het toch weg?
Ik zet vrijwel alles in de weggeefhoek. Zo wordt het nog hergebruikt en kan ik iemand die er misschien wel niet de middelen voor heeft om het aan te schaffen toch blij mee maken. Zij blij, ik blij.
Ik heb de smaak te pakken en ben m'n kledingkast al bij langs geweest. Alles wat er afgewassen, verschoten of versleten uitziet of waar een mankement aan zit is naar de kledingcontainer gegaan. Wat niet past heb ik op de weggeefhoek gezet. Niet meer een stapel "als ik nog 10 kg afval past het wel" kleding, daar word ik alleen maar ongelukkiger van. Ik moet leren accepteren dat het nu goed is, dat begint met het wegdoen van die confronterende stapel te kleine kleding.
Ook de badkamer heeft er aan moeten geloven, alle verzorgingsproducten die meer dan 2 jaar oud zijn heb ik weggegooid, het is tenslotte niet eeuwig houdbaar. De spullen die ik niet gebruik, zoals haarmousse, wax en hitte-beschermingsspray (probeer mijn haar maar eens te fohnen, onbegonnen werk, haha) zet ik op de weggeefhoek, evenals de bodylotion-met-glitters die ik echt niet ga gebruiken.
De aanrechtkastjes heb ik ook al gedaan, wat kan een mens toch veel hamsteren hè? Wat moet ik nou met 3 muffinvormen, 6 springvormen en 35 plastic bekers? Weg ermee dus, niet te veel nadenken en wat-als-scenario's verzinnen, een ander er blij mee maken is ook erg bevredigend.
Bij alles wat ik nu wil gaan kopen kijk ik of het écht nodig is, of ik het eventueel tweedehands kan aanschaffen en of het ook duurzaam is. De keuzes die je maakt hebben wel degelijk invloed, bij alles wat je koopt geef je een signaal af over wat jij belangrijk vind. Sta jij wel eens stil daarbij?
Minimaliseren is niet hetzelfde als opruimen, maar voor mij vooral bewustwording.
Weg met de ballast die belemmert, hallo ruimte om te ademen en na te denken.
Ik vind het echt een verademing om nu een kastdeur open te trekken en in één oogopslag te kunnen zien wat er ligt.
Herinneringen leven langer dan spullen, ik ga investeren in mooie momenten.
Reacties