Poëzie als uitlaatklep

In een wereld waarin
Perfectie wordt geëist
Ben jij zonder twijfel
Volmaakt van onvolmaaktheid
Leef jij voornamelijk in
Je eigen wereldje
Groei jij op jouw tempo
Groeicurves zijn op jou
Echt niet van toepassing
En maak jij mijn leven
Vol imperfecties en angst
Volmaakt en zo perfect
Door je heerlijke lach
Die mijn hart doet huilen
En lachen tegelijk


Dankzij H. ben ik bezig met dichten en poëzie. Zo hebben we meegedaan aan de wedstrijd van de gemeentedichter Emmen om een gedicht te schrijven bij een voor ons bijzondere pek in Emmen. Vreselijk spannend en eng, maar ook heel erg leuk en inspirerend. Daarom doe ik nu mee met de VUmc poëzieprijs.
Ik hou van taal en vind het heerlijk om te spelen met woorden, lettergrepen en zinsbouw.

Natuurlijk vind ik het fijn te horen dat het ook wel ergens op lijkt, je raakt of wat dan ook met je doet, toch is dat niet waarom ik dit doe; het is een fijne manier van creëren, iets wat ik graag doe en waar ik heel erg blij van word.
Hilde, dank je wel dat je me toch steeds weer mee op sleeptouw neemt en dat je in mijn vaardigheden gelooft <3

Reacties